ทะเลถามท่านไม้ ผุขอน
คลื่นครวญทักทายตอน ค่ำแล้ว
ไยซากซบร่างนอน เงียบนิ่ง
เคยสง่าสูงเพริศแพร้ว กลับล้ม ลงดิน
ขอนไม้เคยแกร่งตั้ง แข็งตรง
อำนาจนั้นพาหลง หลอกบ้า
ลมใหญ่พัดพังลง ลืมตื่น ตนแฮ
ยิ่งกร้าวยิ่งเก่งกล้า กลับล้มลงดิน
๒๙ พ.ย.๕๒ ( แก้ไข )
โรงเรียนมหาวชิราวุธ จังหวัดสงขลา
ครูสอนว่า จงรักษาความดีให้เหมือนเกลือที่รักษาความเค็ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น